ก่อนอื่นมาอัพเดทกันก่อนดีกว่าว่าตอนนี้คุณกำลังมีโปรเจ็ครือผลงานอะไรที่กำลังทำอยู่บ้าง
ตอนนี้ปอมกำลังมีโปรเจ็คที่กำลังจะเกิดขึ้นเพื่อตอบโจทย์ชีวิตของคนรุ่นใหม่ที่หันมาทำงานแบบฟรีแลนซ์กันมากขึ้น นั่นคือปอมกำลังจะสร้างฟรีแลนซ์อะคาเดมี่ขึ้นมาซึ่งน่าจะเปิดตัวในช่วงเดือน 8 ของปีนี้ค่ะ โดยโปรเจ็คนี้จะเป็นการร่วมมือกันของปอมกับพาร์ทเนอร์อีกคนหนึ่ง ซึ่งเรามองเห็นว่าเด็กยุคใหม่ที่ทำฟรีแลนซ์เขาต้องการอะไร นั่นคือเขาต้องการมีอิสระและเป็นนายตัวเอง แต่ต้องการเติบโตอย่างรวดเร็วด้วยเช่นกัน ซึ่งทั้งสามสิ่งนี้หากไม่มีพื้นฐานที่แข็งแรงจะทำให้พวกเขายืนระยะยาวไม่ได้
ฟรีแลนซ์อะคาเดมี่ของปอมจึงตั้งใจว่าจะเป็นครอสระยะยาว เพื่อถ่ายทอดเรื่องราวจากผู้รู้และฟรีแลนซ์ตัวจริง รวมถึงสอนในเรื่องที่คนทำอาชีพฟรีแลนซ์ส่วนมากนึกไม่ถึงอย่างการพรีเซนต์งานกับลูกค้า แต่เริ่มแรกสุดคือครอสการค้นหาตัวเองเพราะหลายคนเริ่มต้นที่ความชอบในสายงานนี้แต่ยังไม่รู้ที่จะเดินต่อไปอย่างไร เราจึงต้องมีครอสหาตัวเองเกิดขึ้นเพื่อมาเล่าเรื่องราวของการทำอาชีพนั้นและความเจ็บปวดที่พวกเขาต้องเผชิญ
แสดงว่าก่อนที่จะมาถึงจุดนี้คุณก็เคยเจ็บปวดจากลองผิดลองถูกด้วยตัวเองในช่วงแรกเช่นเดียวกัน
ช่วงแรกเป็นเวลาที่ยับเยินมากเพราะเราเอาชีวิตไปผูกกับงานทุกอย่าง ยกตัวอย่างในช่วงแรกแค่ลูกค้าบางคนเขาไม่ชอบงานปอมแล้วปิดแฟ้มผลงานของเรา ปอมจะรู้สึกเสียใจมากเป็นความรู้สึกที่เหมือนถูกตบหน้า แต่พออยู่ไปสักพักเราจะเริ่มกร้านขึ้นและเข้าใจว่าเขาแค่ไม่ชอบงานเราไม่ใช่เขาไม่ชอบตัวเรา ชีวิตกับงานมันเป็นคนละเรื่องกัน ซึ่งระยะเวลาการทำงาน 15 ปี ค่อยๆ ทำให้ความคิดของปอมเปลี่ยนไป จากตอนแรกที่ปอมไม่ได้เป็นแบบนี้เลย ช่วงแรกปอมยังไม่เข้าใจระบบการทำงาน ยังไม่เข้าใจเกี่ยวกับลูกค้ามากพอ ทำให้ทุกอย่างในตอนนั้นมันดูเครียดไปหมดเลยค่ะ
ดูเหมือนว่าปัญหาเหล่านี้จะต้องแก้ไขได้ด้วยประสบการณ์ที่เพิ่มมากขึ้น
สิ่งเหล่านี้ต้องแก้ด้วยประสบการณ์ที่สั่งสมมา แต่ทุกวันนี้ปอมเห็นบางคนอายุแค่ 25 ปี ก็อยากประสบความสำเร็จกันแล้ว ซึ่งสำหรับปอมมองว่ามันยังเร็วไปมาก บางคนคำว่าประสบความสำเร็จคืออะไรเขายังให้ความหมายกับตัวเองไม่ได้เลย ยกตัวอย่างตัวของปอมการที่จะประสบความสำเร็จนั้นไม่ได้หมายถึงแค่เรื่องงานค่ะ แต่ต้องรวมถึงเรื่องชีวิตครอบครัว สังคมและเพื่อนรอบตัวด้วย ซึ่งปอมจะถามตัวเองเสมอว่ามีประโยชน์กับสิ่งรอบตัวหรือมีคุณค่าอะไรบนโลกใบนี้บ้าง